Edebi Sözlük -3

Gerçekten bir şeyler yazılacaksa insana 'sevgi' ihtiyaç haline geliyor. Sevgi olmadan içten bir şeyler geçmiyor, geçemez de. Sevilen şeylere karşı duygularımızı sözlere dökebiliriz. Her şeyi de sevmek zorunda değiliz ama, mecburen seveceğimiz şeyleri de gün gelir çok severiz.

Önceki yazılarımda yaptığım yorumda "Edebiyat hayatımızın her anında var" demiştim. Ne kadar da doğru demişim cidden. Çünkü duygu ve düşünceler insan var oldukça var olacak şeylerdir. Ben kaç yazımdır edebiyat yapıyorum, hatta sizlerde yapıyorsunuz, hatta "bu aralar edebi takılıyorum" diyorum da.. Peki edebiyat ne? Ve diğer kelimelerim...?

Edebiyat: Duygu, düşünce, hayal ve duyguları söz veya yazı yoluyla anlatılma sanatıdır. (Güzel sanattır)

Müsahhih: Düzeltici.

İntibak: Çevreye veya bir duruma uyma.

Terkip: Birleştirmek.

 Risale: Küçük kitap.

Hiciv: Divan Edebiyatı’nda eleştirici anlatıma sahip şiirlerdir. (Şair Nef’i’nin ölümü de bir hiciv yüzündendir.)

Müteferrika: Osmanlı Devleti’nde olan bir rütbe. Bu rütbede bulunanlar padişahların ve sadrazamların mektuplarını götürürlerdi.

Matem: Yas.

Ekseriya: Genellikle.

Afsun: Büyü.

Telakki: Anlayış.

| Sultan  I. Mahmud'un vefadı Osmanlı ülkesini mateme boğmuş, halk sokaklara çıkarak "yetim kodun bizi padişahım!" diye ağlamıştır. |