Her Şeyin Bir İlk'i Var (#1)

İlk mimlenmem... Blog hayatına atılalı 3 ay 2 gün -saatini boşverelim, :d-, bu kadar zaman oldu işte. Google+ sayesinde bir çok blog sitesi keşfettim, bazı blog yazanlar ile sohbet ettim, tanıştık felan. Dün de beni Tuğba arkadaşımız mimlemiş ilk defa beni mimleyen oluyordu. Açıkcası pek bilmiyordum bunun ne olduğunu. Sağolsun kendisine sorduktan sonra açıklamasını bana yaptı bende öğrendim yani bunu.

Neyse öğrendiğime göre konumuza gelelim, konumuz Ben küçükken imiş;

Ben küçükken buymuşum işte

-Valla ben bebekken 0-2 yaş aralığında kuzu gibi bir bebeymişim. (Bu arada 4.200 gram doğmuşum) Hiç ağlamazmışım o zamanlar. Hatta 1 yaşımdayken benden 3 yaş büyük olan öz abim beni yataktan yanlışlıkla düşürmüş bende kolumun üstüne düşmüşüm kırılmış galiba, annem babam yanıma gelince hiç ağlamıyormuşum hatta kırıldığını 1 hafta sonra anlamışlar. O derece kuzuymuşum.

-3-4 yaşlarımda ağlayıp tepinmeye başlamışım. Yani yaramazlık dönemi benim için başlamıştır.

-Küçükken 4 yaşımdayken bizim karşı binadaki bir kızla gezmeye gitmişiz sadece ikimiz. Bunu annem anlatıyordu bana. Bütün gün onun ailesiyle benim ailem hep bizi aramışlardı. En son biz kendimiz gitmişiz evlerimize...

-5 yaşımdayken de önceki oturduğumuz binada biz en üst katta oturuyorduk. En alt kattaki komşumuzunda benle yaşıt bir kızları vardı. Ben dışarı çıkardım o da pencereye çıkardı hep onunla konuşurdum. Hatta ben ona isim vermiştim ''Melek Yavyu'' küçükken r'leri söyleyemiyordum da. (Yalnız küçükken baya çapkınmışım)

-İlkokula başlarken küçükken güzel olan ablalardan utanıyordum, nedense onlardan çok çekiniyordum.

-Küçükken güzel kızları hep sosyete zannediyordum. Gerçi bu düşünce hala var bende ama olsun.

-Küçükken saçlarımı annem ve babamın kızmalarıyla kestiriyordum, her kestirdiğimde saç ektirmek istiyordum kendi kendime.

-Küçükken de Rap dinliyordum ama farkında değildim yani. 50 cent, Ceza, Killa Hakan gibi isimleri dinlerdim yani küçükken.

-Küçükken Örümcek Adam olacağıma inanıyordum. (Şimdi de Örümcek Adam'ın olabileceği olsalığının var olduğunu inanıyorum ve biliyorum.)

-Karşı binaya Örümcek Adam gibi ağ fırlatırmış gibi yapardım. Evde Örümcek Adam gibi duruşlar yapardım kendi kendime.

-Küçükken saçlarıma dikkat ederdim. Şimdiye göre daha güzel oldukları için daha rahat taranıyordu o zamanlar. Okula gitmeden önce tarardım, sonra jölemi mutlaka sürerdim. Hatta bir keresinde hasta olmuştum doktor iğne vermişti. İğneden korkuyordum iğneyi vurulursam annem bana jöle alacağını söylediği için vurulmuştum. O derece jöle hastasıydım.

-Küçükken Beyblade, Pokemon, Yugioh çizgi filmlerinin hastasıydım. Film olarak da Daredevil (Korkusuz) ve Örümcek Adam filmlerini delisiydim resmen. Kaç kere izlersem izleyeyim bıkmam. Filmlerin etkisi hala devam ediyor bende.

-Küçükken sadece Hakan Şükür tanıdığım tek futbolcu olduğu için Galatasaray'ı tutuyordum. 6 yaşımdayken doğru yolu bulup Fenerbahçeli oldum.

Ben kimi mimliyim? İlk olarak Gökhan Abiyi mimliyorum. Ve Bu yazımı okuyupta blog yazan abi, abla, emsalim herkesi mimliyorum. İyi eğlenceler...