Sevgi olsa daha kolay yazarız
İçinde sevgi olanlar daha kolay yazabilir,
Yazmak ya da yazmamak. Yazmak bence diksiyonu
iyi olmayanlar için çok iyi bir yol. İnsan içindekileri yazabilsin.
İçindekileri kağıda dökebilsin. O istek, o arzu hep olsun insanda. Bende burayı
içimdekileri yazıya çevirip, sizler gibi okuyanım olsun, içimdekilerimin bileni
olsun istedim. Benim diksiyonum iyi olmadığından, yazmayı daha çok tercih
ederim tabii.
İnsan genellikle sevdiği kişiye yazar, kolaylıkla yazılan şeylerin çoğu sevgiliye olan aşk'dan ibaret olduğunu biliyoruz. Birçok şiirlerde, şarkılarda, kitaplarda görüyoruz. Yani sevilen şeyin somut, karşı cins olması halinde insan içindeki aşkı, sevgiyi kolaylıkla kelimeye dönüştürüp yazıya çevirebiliyor. Ama sadece sevilen şeyin o karşı cinse olan sevgi, aşk'dan ibaret olmasın. İnsan hayatındaki sahibi olduğu, olabileceği herşeyi sevmeli.
İnsan genellikle sevdiği kişiye yazar, kolaylıkla yazılan şeylerin çoğu sevgiliye olan aşk'dan ibaret olduğunu biliyoruz. Birçok şiirlerde, şarkılarda, kitaplarda görüyoruz. Yani sevilen şeyin somut, karşı cins olması halinde insan içindeki aşkı, sevgiyi kolaylıkla kelimeye dönüştürüp yazıya çevirebiliyor. Ama sadece sevilen şeyin o karşı cinse olan sevgi, aşk'dan ibaret olmasın. İnsan hayatındaki sahibi olduğu, olabileceği herşeyi sevmeli.
Bir öğretmenin öğrettiği derse olan sevgisi.
Bir çocuğun oyuncaklarına olan sevgisi. Bir kulun Rabb'ine olan sevgisi. Bir
ergen bireyin ilgi duyduğu tek karşı cinse olan sevgisi. Bir anne babanın
yalnızca kendilerine değil de çocuklarına olan sevgisi. Bir mucidin icatına
olan sevgisi. Bir işverenin, işçinin işine olan sevgisi. Bir hayalperestin
hayallerine olan sevgisi (!). Bir bestekârın bestelerine olan sevgisi. Bir
şairin şiirlerine olan sevgisi. Bir yazarın yazdıklarına olan sevgisi. Bir
Rapçi'nin Rap'e olan sevgisi. Bir siyahın beyaza olan sevgisi. Bir beyazın
siyaha olan sevgisi. Bir sanatçının sanatına olan sevgisi. Bir zanaatkarın
zanaatına olan sevgisi... Biz bunları saymaya devam edersek bitiremeyiz. Hayat
sevgiden ibaret diyebiliriz. Bunu en çok da Rus yazar Tolstoy ''İnsan Ne İle
Yaşar?'' kitabında bizlere gösterdi. Tolstoy kitabın sonunda belirtiyor insanın
sevgi ile yaşadığını. Allah'ın insana verdiği sevgi duygusu sayesinde insan
hayata tutunabiliyor. Sahi sevgi olmasaydı nasıl olurdu bu hayat? Nasıl geçerdi
koca bir ömür? Sevgi idi insanı hayatta tutabilen.
Herkes sahip olduğu şeyi sevsin. Bende burayı
açtım sevdiğim şeyleri, hayallerimi yazıya çevirip başka insanlarla paylaşmak
için. Benimde yazmaya olan sevgim büyüsün ki daha çok yazayım. Daha çok
okuyanım olsun. Daha çok mutlu olayım. Kısaca sevgi herşey.
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil