Çok İstiyoruz
ÇOK İSTİYORUZ
Herkes hayata
başladığı andan itibaren elbette hem maddi olarak hem de manevi olarak
istekleri vardır. Bu istekler kişiye göre değişir.
Küçükken daha çok
mağazalara, marketlere gittiğimizde ''Baba bana bunu al! Şunu al!'' Anne bana
şunu alsana.'' gibi cümlelerimiz olmuştur. İstediğimiz şeyler ise marketlerde
cipstir, abur cuburdur. Mağazalarda şekilli, ilgi çekici elbisedir filan.
Çocuğuz yani nihayetinde ilgimizi çeken şeyleri isterdik. Bende bir de takıntı
vardı küçükken zincirsiz pantolon giymezdim ve ışıksız ayakkabı asla. Yani
babama bu konuda çok çektirdim (!). Tabii bu isteklerimiz büyüdükçe
değişmiştir. Artık farklı şeyler istiyoruz, bu tür şeyleri zaten dilediğimiz
gibi alabiliyoruz. Bu kısımlar atlatılıyor artık.
İstekler duygusal
olarak, psikolojik olarak yönleniyor. Karşı cinse olan zaaf, aşk büyüyor. İlgi
alanlarımız değişiyor. Yaptığımız işte en yüksek olmayı istiyoruz.
Sevdiğimiz karşı cinsin bizi sevmesini istiyoruz. ''Keşke şunu
yapabilsek'', ''Keşke benim olsa'' tarzı cümleler artıyor. İnsan büyüyünce
ağlamaları biter zannederdik ama ağlamaya daha açık oluyor. İnsan başarısız
olduğunda üzülüyor, ağlıyor. Zaafı olduğu karşı cinsten ya da sevdiği karşı
cinsten dolayı fazlasıyla üzülüyor, ağlayacak dereceye geliyor. Tabii bu
olumsuzluklar insana tecrübe kazandırıyor. Hayat tecrübesi kazanıyor insanoğlu.
İnsan yaşadığı hadiselerde olumsuzluklar olunca yalnız kalmak istiyor. Bu
durumu sadece kendisiyle yaşamak istiyor. Hayatında farklı şeyler, sürpriz
şeylerin olmasını istiyor. Hiç beklemediği anda beklemediği şeylerin olmasını
istiyor. Şaşırmak istiyor. Sevinmek istiyor. Mutlu olmak istiyor.
İnsan ihtiyaçları sınırsızdır , belki yaş büyükçe isteklerin şiddeti azalır ama ihtiyaçlar hiç bitmez , güzel bir yazı olmuş eline sağlık Oğuz
YanıtlaSilTeşekkürler. Sizin gibi iyi blogcudan güzel yorum almak beni sevindirdi... Çok teşekkürler.
YanıtlaSilRica ederim Oğuz
Sil